ตัวกระตุ้นดามเปอร์ (DAMPs, Damage-Associated Molecular Patterns) คือ กลุ่มของโมเลกุลที่ปล่อยออกมาจากเซลล์ที่ได้รับความเสียหายหรือถูกทำลาย ซึ่งมีบทบาทสำคัญในการกระตุ้นการตอบสนองของระบบภูมิคุ้มกันในร่างกาย เมื่อเซลล์ในร่างกายได้รับความเสียหายจากสาเหตุต่างๆ เช่น การบาดเจ็บจากการอักเสบ การติดเชื้อ หรือการขาดออกซิเจน ตัวกระตุ้นเหล่านี้จะถูกปล่อยออกมาจากเซลล์และทำหน้าที่เป็นสัญญาณเพื่อกระตุ้นเซลล์ภูมิคุ้มกันให้ตอบสนองต่อสภาวะที่ผิดปกติ ดังนั้น ตัวกระตุ้นดามเปอร์จึงเป็นองค์ประกอบที่สำคัญในการจัดการกับความเสียหายของเนื้อเยื่อและการอักเสบในร่างกาย

    ในระบบภูมิคุ้มกันของร่างกาย การตอบสนองต่อ DAMPs มักจะเริ่มต้นจากเซลล์ภูมิคุ้มกันที่เรียกว่า แมคโครฟาจ (macrophages) หรือ เซลล์ดินซิตร่า (dendritic cells) ที่สามารถตรวจจับโมเลกุลเหล่านี้ได้ เมื่อเซลล์เหล่านี้ตรวจพบ DAMPs พวกมันจะเริ่มต้นกระบวนการอักเสบเพื่อดึงดูดเซลล์ภูมิคุ้มกันอื่นๆ ไปยังบริเวณที่ได้รับความเสียหาย ในกระบวนการนี้ จะมีการหลั่งสารเคมีที่กระตุ้นการอักเสบ เช่น อินเตอร์ลิวคิน (interleukin) หรือ เคมีโมทิแอคติเวเตอร์ (chemotactic factors) ที่จะช่วยในการต่อสู้กับการติดเชื้อหรือการฟื้นฟูเนื้อเยื่อที่เสียหาย